Poufność to jeden z kluczowych aspektów ochrony sygnalistów, którzy decydują się na zgłoszenie naruszeń prawa w miejscu pracy.
Ustawa o ochronie sygnalistów nakłada na podmioty prawne obowiązek zapewnienia poufności tożsamości osoby dokonującej zgłoszenia wewnętrznego. Oznacza to, że podmiot prawny nie może ujawnić informacji pozwalających na identyfikację sygnalisty osobom, które nie są zaangażowane w rozpatrywanie danego zgłoszenia.
Zapewnienie poufności tożsamości sygnalisty w praktyce
Poufność jest chroniona na każdym etapie procesu zgłoszeniowego - od momentu dokonania zgłoszenia, przez jego rozpatrywanie, aż po przekazanie sygnaliście informacji zwrotnej. Podmiot prawny musi podjąć wszelkie niezbędne środki, aby chronić poufność danych osobowych sygnalisty, w tym zabezpieczyć dokumentację zgłoszenia przed dostępem osób nieupoważnionych.
Wyjątek od zasady poufności może nastąpić wyłącznie w sytuacji, gdy ujawnienie tożsamości sygnalisty jest niezbędne i proporcjonalne w świetle przepisów prawa, w szczególności w celu zapewnienia prawa do obrony osobie, której dotyczy zgłoszenie.
Dlaczego zasada poufności w kontekście ochrony sygnalistów jest tak istotna?
Poufność danych sygnalisty ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia skutecznej ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa. Bez gwarancji zachowania w tajemnicy tożsamości osoby dokonującej zgłoszenia, wielu potencjalnych sygnalistów mogłoby obawiać się negatywnych konsekwencji ze strony pracodawcy lub współpracowników. Dlatego tak ważne jest, aby podmioty prawne traktowały kwestię poufności z najwyższą starannością i dbały o bezpieczeństwo danych osobowych sygnalistów na każdym etapie procesu zgłoszeniowego.
